аққұлақ

I

зат. в ет. Қой, ешкінің құлағында болатын тері ауруы (Ж. Бабалықұлы, Мал ауру., 113).

II

сын. Көз аштармас, алайтүлей соққан (боран). «Тап мынадай көз аштырмас а қ қ ұ л а қ долы боранда басыма ауыр бейнет тілеп алған өзімнен де бар», деп ойлады ол (Ө. Ахмет, Қарқаралы., 10).